Bestaanszekerheid is geen PR-project

Sinds 2022 timmert de wethouder armoedebeleid zichtbaar aan de weg. Letterlijk – want ze ging “langs de deuren” om het gesprek aan te gaan over bestaanszekerheid. Een actie die sympathiek oogt. Maar het roept ook vragen op: is het de taak van een wethouder om met een flyer in de hand een persoonlijke campagne te voeren, of om ervoor te zorgen dat inwoners daadwerkelijk verschil merken in hun leven?

De realiteit is schrijnender dan de folders doen vermoeden.
Onlangs verscheen het narratief onderzoek van SenseGuide naar het Apeldoornse armoedebeleid. De conclusie? De gemeentelijke maatregelen bieden soms verlichting, maar zelden perspectief. Het actieplan helpt mensen te overleven, maar nauwelijks om echt verder te komen. De menselijke maat ontbreekt nog te vaak. Aanvragen zijn complex, hulp is versnipperd, en wie het hardst hulp nodig heeft, haakt regelmatig af in bureaucratisch moeras.

WijApeldoorn maakt zich zorgen. Want achter de vrolijke persmomenten, de fotogenieke gesprekken aan de deur, en het extra geld dat is aangekondigd, schuilt een ongemakkelijke waarheid: het beleid raakt onvoldoende de kern van het probleem. De uitvoering schiet tekort, de regie ontbreekt, en het vertrouwen van inwoners blijft broos. Zeker bij mensen die zich telkens opnieuw moeten bewijzen om hulp te krijgen waar ze recht op hebben.

Het armoedebeleid moet niet afhankelijk zijn van hoe zichtbaar een bestuurder is, maar van hoe krachtig en rechtvaardig het systeem werkt – voor íedereen. Wij willen beleid dat niet alleen goed voelt in de raadszaal of op sociale media, maar dat concreet verschil maakt op straat, aan de keukentafel, in de hoofden van mensen die al te lang in onzekerheid leven.

Het wordt tijd dat we de spotlights verplaatsen van de bestuurder naar de burger. Niet nog een keer “langs de deuren” voor de foto, maar aan het werk – voor duurzame bestaanszekerheid, menselijke waardigheid en een systeem waarin niemand meer hoeft te overleven.

Lilian Haak
Raadslid namens WijApeldoorn