De brug van één miljoen (Reactie WijApeldoorn)

De evaluatie over “de brug van één miljoen” is in de eerste plaats een openhartig ambtelijk procesdocument. De ambtelijke organisatie stelt zich hiermee kwetsbaar op.  Het “leren van” staat voorop.

Dat verdient een compliment.

Het stuk raakt niet aan de politiek-bestuurlijke vragen die er over het hele proces te stellen zijn. Waarom is er zo vaag en geheimzinnig gedaan over de bestuurlijke afspraken die er vanuit het college en de ambtelijke organisatie in het verleden zijn gemaakt met Saxion? Had de raad er niet eerder en met meer en betere informatie bij betrokken moeten worden?

Het zal duidelijk zijn dat wij dit vonden en vinden.

En dan de uitsmijter.

In de rapportage staat dat er bij dit soort projecten meer ruimte moet zijn voor het ‘organiseren van tegenkracht’. Intern ambtelijk mag dit de wens zijn, maar dan wel om ernaar te luisteren en van te leren. Maar politiek-bestuurlijk had er al veel eerder geleerd moeten worden van de tegenkrachten die de realisatie van deze brug in de samenleving opriepen. Zelden hebben we een item gehad dat in de samenleving zoveel beroering en weerstand oproept. En ook politiek was er veel verzet. Het voorstel voor de realisatie van de brug is er met een nipte meerderheid (collegepartijen plus Antoon Huigens, BvA) doorgedrukt. De motivatie (vanuit de collegepartijen) was ‘we moeten onze afspraak nakomen’. Ook hier was tegenspraak en debat meer op zijn plaats geweest.

Ik vraag me af of dit voorstel een jaar of nog korter voor de verkiezingen was aangenomen…Uiteindelijk ligt er nu met vertraging een brug waarvan uit proefondervindelijke waarnemingen blijkt dat er tijdens “schoolperioden” tussen de 15 en 20 studenten per dag overheen gaan (waarom zijn er trouwens geen cijfers opgenomen over het gebruik van de brug?). Dan is een miljoen voor een tijdelijke brug heel veel en onverkoopbaar richting de Apeldoornse samenleving.

Martin Maassen

raadslid WijApeldoorn