De stagnatie van de woningmarkt

Sandra Jagesar heeft een hele mooie blog geschreven over gezonde voeding. Ik zou iedereen willen aanraden om deze blog te lezen. Want als je mensen vraagt naar de belangrijkste dingen in hun leven, dan hoor je bijna altijd de volgende drie: “gezondheid, veiligheid en een fijne woning.” Over dat laatste: mensen hechten aan een woning die aan hun wensen voldoet en waar men zich veilig voelt.

Om aan deze voorwaarden te voldoen, heeft de Gemeente en haar partners, zoals de coöperaties, een grote verantwoordelijkheid. Want – zoals iedereen zal weten – is er een woningtekort. En met alleen roepen: “er moeten 1000 woningen per jaar gebouwd worden” kom je er niet, je moet er wel de randvoorwaarden voor scheppen. Door bijvoorbeeld meer mensen op te leiden voor de bouw en de techniek. Het opleveren van woningen stagneert om vele redenen, goed opgeleide technische mensen zijn daar een heel belangrijk aspect bij.

Je moet natuurlijk ook rekeninghouden hoe de groei van Apeldoorn moet zijn. Aan welke kant van de snelweg gaan we bouwen? Is het een goed idee om over de A1 te bouwen, dicht tegen een industrieterrein aan of richting Teuge over de A50? Of bouwen we er een compleet nieuw dorp bij?

“Of bouwen we er een compleet nieuw dorp bij?”

Ik denk dat we veel dingen moeten doen. De oplossing ligt niet in 1 plan. We moeten bijvoorbeeld kijken naar het renoveren of slopen van oude wijken en deze opnieuw bouwen op een manier die voldoet aan de nieuwe normen. Hoe vervelend het ook is, niet alle oude woningen zijn voldoende te isoleren en niet alle oude woningen voldoen aan de eisen die wij tegenwoordig stellen aan gezonde woningen en een gezonde leefomgeving. Het slopen van oude woningen, die niet meer te renoveren zijn, levert ook een positieve bijdrage aan de energiedoelstellingen en de vermindering van het energieverbruik en daardoor lagere energiekosten voor inwoners.

Ook moeten wij kijken naar opties voor inbreiden, maar de ruimte hiervoor wordt wel steeds schaarser. Er zijn nog bedrijventerrein die ooit aan de rand van de stad lagen, maar inmiddels omringd worden door woningen. Deze kunnen wij wellicht verplaatsen naar een nieuw bedrijventerrein en de vrijgevallen grond kan gebruikt worden voor nieuwe woonwijken.

We moeten meer bouwen naar behoefte: er komen steeds meer een- en tweepersoonshuishoudens. Zelfs al noemt Apeldoorn zich gezinsstad, er is juist ook dringend behoefte aan woningen voor jongeren en senioren. We moeten inzetten op een kwalitatief goed woningbouwprogramma. Wij moeten niet bouwen voor ‘de gemiddelde Apeldoorner’. Een woning moet passen bij de behoefte en de huidige levensfase van iemand. We moeten niet iedereen dwingen naar een bepaalde type woning. Een tiny-house is mooi voor wie dat wenst en een appartement kan perfect zijn voor iemand die geen behoefte of tijd heeft voor tuinonderhoud. Maar het is niet de gemeente die de keuze voor haar inwoners hierin maakt.

“Wij moeten niet bouwen voor ‘de gemiddelde Apeldoorner’.”

Apeldoorn voldoet niet aan haar woonopgave. We bouwen niet voldoende in het segment waar vraag naar is. Legaliseren van wonen op vakantieparken voegt niks toe en 10 tiny houses zijn leuk voor de bühne, maar bieden geen echte oplossing. We moeten bouwen naar behoefte. Dit geldt natuurlijk ook voor onze dorpen waar de jeugd graag in hun eigen dorp wil blijven wonen. Hiervoor moeten we mogelijkheden scheppen zodat de dorpen levendig en vitaal blijven en de jonge huishoudens in hun dorp kunnen blijven wonen. Een gezond dorp waar gebouwd wordt komt ook ten goede aan de lokale ondernemers en het behoud van de sociale voorzieningen.

Het huidige woningsysteem stagneert. Eenpersoonshuishoudens houden soms eengezinswoningen bezet. Niet uit kwade wil, maar gewoon omdat er geen goede alternatieve doorstroommogelijkheden bestaan. Het is soms makkelijker en goedkoper om in je eentje te wonen in een gezinswoning, dan te verhuizen naar een appartement (als men dat zou wensen en als er al een betaalbaar appartement is!). De mensen die een sociale huurwoning huren terwijl hun inkomen inmiddels te hoog is, doen dat niet expres. Het is tegenstrijdig, wel € 825 per maand betalen aan huur en de bank weigert je een hypotheek waarvoor je minder dan € 475 per maand kwijt zou zijn. Ook deze mensen kunnen niet doorstromen naar een koophuis, gewoon omdat hun bruto jaarsalaris het (volgens de bank!) niet toelaat. En natuurlijk helpt onze hoge OZB hier ook niet aan mee. WijApeldoorn stelt daarom voor om deze te verlagen. Ook dat komt weer ten goede van onze inwoners.

“WijApeldoorn stelt daarom voor de te hoge OZB te verlagen”

Iedereen begrijpt dat wij moeten komen tot een goede verdeling van onze woningvoorraad. We moeten de woningen eerlijk verdelen. Daar kan een wooncoach een goede rol bij spelen. De taak van een wooncoach is om mensen woonmogelijkheden te tonen die bij zijn of haar huidige levensfase passen zodat de doorstroming in de woningmarkt op gang komt.

In de pers verschijnen regelmatig berichten dat buitenlandse investeerders in Nederland woningen kopen om deze zeer duur te verhuren of nog duurder door te verkopen. Daar moet een halt aan toegeroepen worden. Woningen zijn om in te wonen en niet om het wonen onmogelijk te maken. Als je als particulier je woning koopt, dan is het de bedoeling dat je er zelf (of je partner, kinderen, ouders etc.) in gaat wonen. Het onttrekken van woningen aan de woonvoorraad met als enige doel er winst mee maken, moeten we tegengaan.

Er zijn berekeningen gemaakt rondom de woonbehoefte voor de komende jaren. Volgens deze berekeningen van de gemeente zijn er in 2030 ongeveer 8000 nieuwe woningen bij nodig en in 2040 zelfs 12.500. Dat redden we niet met een paar tiny houses, dat redden we niet meer met inbreiding. Dat willen we ook niet doen door nog meer groen in onze wijken op te offeren. Doorstroming zal zeker helpen. Maar dan moeten er wel woningen zijn om naar door te stromen.

“We gaan het niet redden met een paar tiny houses en we gaan het niet redden met inbreiding.”

Wij moeten bouwen voor de juiste doelgroepen. Als er steeds meer een en tweepersoonshuishoudens zijn, dan moeten we daar voor bouwen! Verouderde wijken renoveren of opnieuw bouwen gaat ook helpen! Bouwen in de dorpen zodat de jeugd kan wonen in het dorp waar ze zelf geboren zijn, gaat ook helpen. En we moeten kijken of het mogelijk is om een dorp van de toekomst aan onze gemeente toe te voegen. Er is niet één perfect plan waarmee we het woonvraagstuk kunnen oplossen. We moeten op alle gebieden inzetten, van mensen opleiden die meehelpen bij de realisatie van nieuwe woningen, tot de juiste nieuwe woningen voor de juiste doelgroep bouwen.

WijApeldoorn zegt:

• Meer betaalbare huur en koopwoningen creëren.
• Bouwen waar behoefte aan is!
• Zorgen voor doorstroming!
• Verlaag de OZB en andere woonlasten
• Realiseer woningen voor een- en tweepersoonshuishoudens
• Stel wooncoaches aan om mensen te helpen naar een passende woning
• Inbreiding waar het kan, maar behoud het groen
• Verplaats verouderde bedrijventerreinen naar de rand van de stad
• Renoveer verouderd wijken, durf te slopen waar het nodig is
• Investeer in vakmensen om het werk te doen
• Kijk vooral naar plannen die er echt toe doen
• Bouw ook in de dorpen voor de eigen jeugd (en senioren)
• Onderzoek zelfbewoningsplicht
• Stop buitenlandse investeerders die niet wonen, maar winst tot doel hebben
• Bouw er een “dorp van de toekomst” bij.

Ahmet Alkas
Kandidaat raadslid WijApeldoorn